Het Boothuis

Ivar tikte tegen haar wangen aan en grinnikte. "Als je het niet wilt moet je het zeggen hè!" zei hij tegen haar aangezien ze nogal tja, verlegen, reageerde op zijn vraag. Ivar had een lieve glimlach op zijn gezicht en keek naar haar.

Beth lachte en knikte. 'Geloof me, dan had ik het wel gezegd. Dan zat ik hier waarschijnlijk al niet meer.' Ze glimlachte naar hem, de kleur op haar wangen trok alweer weg dus ze was weer bijna even bleek als normaal.

"Mooi." zei hij grijnzend tegen haar. "Hmm.. Wanneer konden we naar dat ene dorpje hier in de buurt?" vroeg hij haar. Tja, Ivar was hier nou nog altijd niet bekend. Hij keek naar Beth en glimlachte. Hij mocht haar wel, zeker wel. "Nou Beth, je bent een van de leukste meiden die ik tot nu toe hier ontmoet heb.' zei hij grijnzend tegen haar.

'Hogsmeade?' Beth dacht eventjes na. Dat had ze ergens op zien hangen. 'Volgens mij komend weekend?' Ze lachte eventjes. 'En hoeveel heb je er al ontmoet?'

"Datja." zei hij glimlachend. "Oh, dat is mooi, en ik heb er twee gezien." Zei hij grijnzend tegen haar. Ivar keek naar Beth en lag nog altijd met zijn hoofd op haar schoot. "Lig ik trouwens niet in de weg?" vroeg hij haar vriendelijk.

'Nou, ik voel me verveerd om de leukste van de twee te zijn,' zei Beth met een klein lachje. 'Nee hoor.' Ze glimlachte terwijl ze een plukje van zijn haar rond haar wijsvinger draaide.

Ivar glimlachte. Hij keek naar Beth en bleef bij haar liggen. Hij sloot zijn ogen even en dacht na, hij voelde hoe haar wijsvinger rond een plukje van zijn haren draaide. "Weetje zeker dat je dat wilt doen, die krulletjes creëren?" vroeg hij haar grijnzend, met gesloten ogen en uiteindelijk keek hij weer naar de knappe Beth. Hij was blij dat ze hem gevolgd was, anders was hij hier allang weer verdwenen.

'Hmmhm, staat je vast mooi.' Beth ging er dan ook gewoon mee door. Ze haalde haar eigen haar ook eens los, ze had het elastiekje nodig. Met een speelde grijns op haar gezicht maakte ze een staartje op het midden van Ivars hoofd.

"Oh god. Serieus Beth? Een staartje! Geen staartje bij mij." zei hij tegen haar. Smekend en met een triest gezicht. Ivar ging overeind zitten en keek naar Beth. "En hoe staat het me?" vroeg hij haar grijnzend. Ivar gleed met zijn anden naar haar toe om haar zachtjes te kietelen. Hij grijnsde en keek naar haar.

-
Brb, even van laptop wisselen.

'Staat je prachtig!' zei Beth lachend toen hij overeind ging zitten. Het zag er vreselijk idioot uit, dat ministaartje midden op zijn hoofd. Ze keek verbaasd naar zijn handen tot ze besefte wat hij van plan was. 'Oh god, nee, niet kietelen alsjeblieft!'

Ivar gehoorzaamde niet en begon haar toch te kietelen. Met een grijns op zijn gezicht. "Je straf." zei hij plagend terwijl hij haar gewoon door kietelde. Hij had een brede grijns op zijn gezicht en keek naar haar, om haar reactie te peilen.

Beth slaakte een gilletje van schrik. 'Nee nee! Sto- Ah! Stooop,' jammerde ze tussen het lachen door. Als er iets was waar Beth niet tegen kon dan was het kietelen. 'Sorry sorry sorry! Zo goed? Stop stop alsjeblieft!' Ze keek hem even smekend aan, waarna ze weer een lachbui kreeg.

-
Ik ga slapennn, moet vroeg op :c

Ivar moest lachen. Hij stapte en grijnsde. Hij haalde het staartje eruit. "Zo beter madame?" vroeg hij haar grijnzend terwijl zijn handen nog steeds bij haar heupen en zij lagen, klaar om zo een nieuwe aanval te beginnen. Hoewel het wat lastiger zou worden van Ivar had tezamen met Beth een lachbui gekregen.

-
Bubaay. <3
Ik gelukkig niet.

Beth knikte en liet zich met een opgeluchte zucht achterover vallen. Ze trok een vies gezicht toen ze besefte dat zie op de grond lag. En de grond was nou niet bepaald schoon. Maarja, ze zou haar kleren straks wel wasseb.

Ivar grijnsde en ging even over Beth heen hangen. "Zo'n schoonheidsqueen dat madame niet eens op vloer wilt liggen?" vroeg hij haar glimlachend aan haar. Hij grijnsde en keek naar haar. Streek even wat haren uit haar gezicht en bleef boven haar hangen.

Beth knikte en sloeg haar armen rond zijn nek. 'Weet je hoe vies de grond is? Wie weet wat er allemaal ligt hier.' Ze trok haar neus op bij de gedachten. Vogelpoep of zo, gatverdamme.

Ivar grijnsde en keek naar haar. Hij ging even over haar heen zitten en steunde met zijn handen naast haar hoofd. "Wij, sowieso, maar anders rol je toch om, ik wed dat je sterk genoeg bent om me om te duwen.' zei Ivar tegen haar.

Beth schudde haar hoofd. 'Ik zal je moeten teleurstellen, ik ben alles behalve sterk. Ik heb nog moeite met een fles open krijgen.' Ze trok een beteuterd gezichtje. 'Best irritant, als je het altijd aan iemand anders moet vragen.'

Ivar keek naar haar. "Niet zo'n zielig gezichtje, dan word ik straks ook nog triest." zei Ivar tegen haar. Hij draaide haar nu zelf om en grijnsde. "Beter zo?" vroeg hij haar. Ivar vond het leuk om met haar om te gaan.

Loren nog wel, haha xD
-

Beth keek nog steeds zielig, tot hij hun omdraaide, toen glimlachte ze tevreden. 'Beter, nu ben jij degene die vies wordt.' Ze stak plagend haar tong naar hem uit.

Dat krijg je als je verscheidene rpg's doet met een naam die op Loren lijkt en niet aan de naam Ivar kan wennen. XD
____

"Ach, ik ben wel vaker vies." zei hij grijnzend tegen haar. Ivar keek naar Beth en glimlachte. "Maar ach, het is ook niet goed om een dame teleur te stellen, dat hoort niet, dan heb je ook geen manieren." zei hij glimlachend. "Pas maar op met die tong, ik bijt."

Haha, zoiets heb ik ook wel eens xD
-

'Ik ga nieteens vragen waarom,' zei Beth hoofdschuddend, maar alsnog lachend. 'Is dat een driegement of een belofte?' vroeg ze met een speels glimlachje.

Ivar moest even schuldig grijnzen en keek naar haar. "Een belofte als jij dat wilt en een dreigement als je niet gebeten wilt worden.." zei hij glimlachend. Ivar keek naar haar, uitdagend en speels, hij zou het zo doen. Nee, op dat vlak kende Ivar weinig schaamte.

Beth schudde haar hoofd. 'Nee, ik geloof je niet. Dat durf je nooit, ik bijt terug. En ik ken geen medelijden.' En dat meende ze, Beth kende echt geen medelijden, of schaamte, of wat dan ook.

Ivar boog naar haar toe. Hij beet in haar onderlip. "Kom op dan met die tong." zei hij zachtjes tegen haar. Ivar grijnsde even en drukte haar tegen zich aan. "Ik ken wel medelijden, nouja, ik kan medelijden hebben als schone vrouwen me aankijken.." zei hij glimlachend.