Het meer - Hier op het terrein xD

Niãra grinnikte. 'het is elk jaar weer hetzelfde. aan het einde van elk jaar lijken ze ietwat normaal, alsof ze niet meer zo irritant zijn, maar dan komen er weer nieuwe.' ze grijnsde. 'Niet dat ik het erg vind, Levicorpus is zo ongeveer mijn beste spreuk.'

'Na al dat geoefen mijne ook wel, ja.' Beth had die spreuk echt al te vaak gebruikt. Misschien moest ze eens nar de bibliotheek om nieuwe te zoeken in een van die oude spreukenboeken die er stonden. Maar dat betekende naar de bibliotheek gaan, daar had ze een ongelooflijke hekel aan.

'Ik leer elke vakantie weer nieuwe van mijn ouders, ze hebben keiveel boeken met vervloekingen.' Niãra grijnst gemeen. 'En dan test ik ze meestal uit op mijn zusje.'

Beth lachte. 'Nice, jammer genoeg heb ik geen zusje en ik kan ze moeilijk op mijn oma gaan uittesten. Niet dat mijn ouders van die boeken hebben, daar zijn ze te aardig voor.' Ze rolde geïrriteerd met haar ogen.

'Leuke ouders?' Niãra grinnikte vrolijk, om aan te geven dat het niet gemeend was.

'Alles behalve,' zuchtte Beth. 'Mijn moeder was een Gryffindor en mijn vader een Ravenclaw. Hoe lief kun je het krijgen?'

Niãra lachtte. 'Dan zijn ze zeker blij dat je op Slytherin zit. mijn ouders zaten beiden op Slytherin.'

Beth schudde lachend haar hoofd. 'Ze vinden het verschrikkelijk, maar het is hun eigen schuld.' Ze haalde nonchalant haar schouders op. 'Als zij me vroeger niet zo'n verwend kreng hadden gemaakt was ik misschien heel anders geweest. Zo'n saai lieverdje ofzo.'

Niãra's gezicht betrok. 'dan had ik je nu aan je enkels in de lucht laten hangen, want ik heb het niet zo op lieverdjes.'

'Nee ik zelf ook niet. Verschrikkelijk, ik moet er niet aan denken.' Beth rilde bij de gedachte. Daar was toch helemaal niks leuks aan? Continu de regels volgen, saai zeg. 'Ah well, gelukkig ben ik meer op school dan thuis en hoef ik me hier niet als de perfecte dochter te gedragen.'

Niãra lachte. 'Inderdaad, thuis is saai.'

~
moet eten, ben pas morgen of overmorgen weer online

XXX

alhoewel, ik kan ook doen alsof ik nog graag wat hw wil maken... mss tot straks xD

Ach, ik moet ook zo weg, haha.
-

'En hoe.' Beth ging aan de rand van het meer zitten. Ze trok haar schoenen en sokken uit en gooide die naast zich neer. Haar voeten stak ze in het water.

Niãra ging naast haar zitten. ze genoot van het ijskoude water dat tussen haar tenen doorstroomde. 'Hogwarts is veel fijner dan elke andere plek op aarde.'

'Hélemaal mee eens, op de regels na natuurlijk. Maar zonder regels zou het ook saai zijn, dan kon je er geen breken.' Beth glimlachte. 'En wat is nou leuker dan dat?'

Niãra lachte mee. 'Nog meer regels breken, natuurlijk.'

Beth knikte. 'Ook mee eens. Zeg, in welk jaar zit je eigenlijk? Ik heb je natuurlijk wel eens gezien, maar nog nooit echt tijdens mijn lessen.'

Niãra haalde haar schouders op. 'Ik zit in de 4e, noem me maar een late leerling. jij?'

'Oh, dat verklaart het,' zei Beth knikkend. 'Ik zit in het vijfde. Geweldig, die slijmballen dit jaar.'

Niãra lachtte. 'Ik hoorde dat de halve vijfde vorig jaar op de ziekenzaal lag met stress. maar ik heb al iets verzonnen tegen stress, voor volgend jaar.'

'Ik heb nooit stress, joh. Ik leer nieteens.' Beth glimlachte onschuldig. 'Afkijken is veel makkelijker.'

'Ze hebben toch anti-spiek veren? als ik jou was zou ik gewoon gaan leren en elke avond eerstejaars gaan pesetn om de stress te laten verdwijnen.' Niãra grijnsde gemeen.

'Lieverd, ik spiek al jaren en er is me nog nooit wat gebeurd. Ik heb zo mijn manieren om die veren te ontwijken.' Beth grijnsde, van haar neef geleerd.

'Oké, nu ben ik nieuwschierig.' Grinnikte Niãra.