Leegstaand lokaal op de vierde verdieping.

Het is voor nu nog een leegstaandlokaal. Er staan tafels en stoelen maar alles aan de kant geschoven omdat het vaak door mensen als oefenlokaal gebruikt wordt. Hij kan op slot en eigenlijk is het er erg rustig. Niemand die je zal storen, of lastig valt. Alleen jij die kan oefenen. De benodigdheden, tja, daar moet je wel zelf voor zorgen maar met een beetje hulp van een leraar moet ook dat geen probleem zij dus kortom. Een goede plek om te oefenen of andere dingen te doen..

Personen: Max. 10
Regels: De gebruikelijke schoolregels.

Ze zuchtte. Anna zat op de grond en keek naar het theekopje voor zich dat ze in een vogeltje probeerde te veranderen, maar het wilde haar niet lukken. Ze had de deur deels open laten staan maar echt om de hulp van Darius had ze nog niet gevraagd. En nu keek ze naar het stomme kopje met de irritante neiging om het weg te schoppen. Ze vloekte zachtjes en ging uiteindelijk op haar rug liggen op de stenen vloer, ze had haar truitje uit gedaan en lag er nu op en haar blouse had ze natuulijk nog wel aangehouden. Maar ja, ze had toch geen les dus ze vond dat dat wel eventjes mocht.

Voorzichtig stak Darius zijn hoofd om de hoek van de deur. Tot zijn schrik zag hij dat Anna er daadwerkelijk was en ze had nog wel alleen haar blouse aan. Darius' hoofd liep alweer rood aan. Snel ging hij weer op de gang staan. Hopend dat zijn gezicht weer de normale kleur zou krijgen.

Anastacia hoorde geluid. Ze stond op en keek even rond, niet hier in de kamer dus liep ze naar de deur toe en opende deze verder. Ze zag een blozende Darius en glimlachte, ze keek naar hem en glimlachte. "Hoi!" zei ze vrolijk. Anna keek hem glimlachend en keek naar hem en vond het zo leuk dat hij bloosde. "Zou je me willen helpen?" vroeg ze hem en ze pakte zijn hand vast en trok hem voorzichtig mee naar binnen.

Darius keek Anna met grote ogen aan. Hij kon een klein piepje niet onderdrukken. Gedwee liet hij zich het lokaal binnen trekken, ookal wist hij niet of hij normaal zou kunnen helpen. Hij wist echt even niet wat er met hem aan de hand was de laatste tijd.

________
ZO SCHATTIG!!!!!

IKWEETHET<3
______

Anastacia glimlachte en liet hem weer los. Ze sloot de deur en deed deze op slot aangezien ze daarvoor al een paar keer gestoord was en daar had ze nu geen zin in. Anna liep weer terug naar Darius en glimlachte. "Denk je dat het je lukt?" vroeg ze hem, doelend op meerdere dingen, gewoon praten, haar helpen enzovoorts..

Zoekend naar een leeg lokaal liep Airyn door de gangen. Toen ze aan het einde van de gang een leeg lokaal gevonden te hebben (althans dat dacht ze) bleek het op slot te zijn. "heb ik weer.." zei ze zuchtend en liep weer weg. Ze zou toch ergens anders een geheim/rustig plekje moeten vinden voor haar alleen.

Darius keek hoe de deur op slot werd gedraait. Hij slikte nerveus. Toen Anna vervolgens zich naar hem omdraaide probeerde hij stotterend antwoord te geven. "E-eh j-j-ja. I-ik d-denk het wel."Zei hij moeizaam. Opnieuw slikte hij, proberend om het makkelijker te maken te praten.
___________
He's in Love <3

Aww, dat vind ik zo lief <3 AHNEE!! Ze mag niet zijn hart breken omdat ze Loren ook leuk vindt. D:
__________

Anastacia keek naar Darius en glimlachte. Zachtjes grinnikte ze en keek ze naar hem. Anastacia ging op de grond zitten en klopte naast zich. Anna wilde dat Darius naast haar kwam zitten, ze had toch wel echt hulp nodig van hem. Anna keek naar hem en glimlachte liefjes. Ze was blij dat hij haar wilde helpen, ze ging in de kleermakerszit zitten en duwde haar rokje iets omlaag.

Darius ging vlug naast Anna zitten. Niet al te dicht bij, maar ook echt niet te ver af. "E-eh, oke, W-waar heb je vooral moeite mee?" Zei Darius proberend om zijn hoofd minder rood te laten worden. Hij wou Anna echt helpen, dat lag nou eenmaal in zijn aard.

_____________

OMFG >_< Wat doet Darius me toch aan mezelf denken xD

Hahah Cute!

____

Anastacia keek naar hem. "Nou, met waar we nu mee bezig waren, ik dan, maar oké, met dit kopje in een vogel vernaderen.." zei Anna tegen hem. Ze glimlachte liefjes en schoot het boek iets naar hem toe en boog ook wat mee. "Kijk, dit.." zei Anna tegen hem en ze keek naar hem.

Darius voelde Anna dichter bij komen, maar hij keek vlug naar het kopje. Proberend niet te denken aan de situatie waarin hij zich bevond. "Oké, het is vrij simpel. Je moet je toverstok echt duidelijk bewegen en de toverspreuk goed en duidelijk uitspreken."Zei Darius serieus proberend te zijn. "Kijk zo." Zei hij en hij demonstreerde het op het kopje voor hem.

Anna zag hoe het in een volgeltje veranderde en glimlachte. "Woow." zei ze zachtjes tegen hem. "Zou je me kunnen helpen met de beweging?" vroeg ze hem en ze glimlachte liefjes. Anna keek even naar het boek en vervolgens weer naa rhem. Ze pakte haar toverstok erbij en keek naar hem. Snel ging er een hand door haar rode haren heen en ze keek naar Darius.

O, NICOLETTE WAT BEN JIJ GEMEEN VOOR DARIUS! XD
____________________

Darius keek hoe het vogeltje door het lokaal vloog. Vrij zou het moeten zijn vond hij. PLotseling drong de vraag tot hem door. En vooral wat hij ervoor zou moeten doen. De blos straalde op zijn gezicht. Zijn hele gezicht straalde sowieso al. "J-ja. Wacht even." Antwoorde Darius en hij pakte Anna's hand vast met zijn linkerhand. Hij wist nu al dat dit niet ging werken maar het was te proberren.

HAHAHHA IKWEET<3
__________________

Anastacia keek naar hem en glimlachte. Ze voelde hoe hij haar hand vast pakte en keek naar hem. Anastacia keek naar Darius die nu heel dicht bij haar zat en ze keek even in zijn ogen en keek blozend weg. Anna keek naar hem en beet op haar onderlip en keek kort even naar de grond en ze keek weer naar hem. "Oké, oefenen dan maar.." zei ze zacht aangezien hij nu dichtbij genoeg was..

Darius voelde zijn hoofd het kookpunt bereiken. Je kon de warmte gewoon van zijn gezicht af voelen stralen. Langzaam probeerde hij de beweging met zijn linkerhand te maken. Er schoten vonken uit de stok, maar meer gebeurde ook niet. Zoals verwachte zou Darius om Anna heen moeten zitten. Achter haar.

Anna zelf merkte het ook. Ze keek even naar Darius. "Ik ga wel even voor je zitten." zei ze tegen hem. Anna maakte haar hand los van de zijne en stond op. Ze ging voor hem zitten en keek naar hem en glimlachte. Ze moest nu haar hoofd wel draaien en schoof onbewust daardoor een beetje naar hem toe.

Darius voelde hoe Anna voor hem ging zitten. Hij voelde zijn hart door zijn hele lichaam kloppen. Voelde hoe zijn bloed gejaagd rondstroomde, maar hij kon het gevoel niet beschrijven. Het was, geweldig maar ook angstaanjagend. Darius wist niet of hij dit nog lang zou vol houden. Hij voelde zich licht in zijn hoofd worden.

Anna keek naar hem en streek zachtjes over zijn wang. "Ik bijt niet hoor.." zei ze zachtjes tegen hem en ze glimlachte liefjes. Ze vond het zo lief dat hij zo verlegen werd door haar, ja ze had er geen andere benaming voor. Anastacia keek vervolgens even naar de grond en glimlachte even met een blosje.

"W-weet ik." Zei Darius, maar zodra het over zijn lippen was kon hij zichzelf wel voor zijn hoofd slaan. Wat was dát nou weer voor reactie? Weet ik. KOM OP! Hij kon toch wel wat beters verzinnen! Hij pakte nu met zijn rechterhand haar hand vast. Hij zat met zijn borst tegen haar rug, voelde haar bewegingen.

Anastacia voelde hoe hij tegen haar aan zat en keek even naar hun handen. Ze slikte even en keek naar Darius. Glimlachend, uiteindelijk deed ze op eigen houtje een beetje de spreuk maar bleef haar ogen eigenlijk continue op Darius gericht. Ze keek naar hem en legde haar hoofd even tegen hem aan en sloot haar ogen kort.

Darius voelde zijn hoofd nóg roder worden. Al had hij gedacht dat dat niet mogelijk was. "J-je moet wel de spreuk oefenen, Anna" Zei hij, maar hij was gevangen door haar blik. Hij voelde haar hoofd tegen zich aan rook aan haar mooie haar. Zo lekker rook het.

Anna hief haar hoofd weer en knikte. "Natuurlijk professor." zei ze zachtjes en plagend. Anastacia mompelde zachtjes de spreuk aangezien er gewenst werd om nonverbaal te oefenen en maakte de beweging. Daarna zag ze het kopje met vleugels rondvliegen en beet ze op haar onderlip. "Oeps.." Zei ze zachtjes. Ze keek even naar Darius en bloosde om haar eigen fout.Hopend dat hij haar zou helpen.

"Probeer het anders eerst gewoon verbaal. Dan gaan we over naar non-verbaal." Zei Darius vriendelijk. Dat was echt iets wat moest. Dat je de spreuk eerst verbaal kon doen. Opnieuw pakte hij haar hand vast." Oke, nog een keer.

Anna knikte en keek naar hem. Ze bewoog haar hand en zei de spreuk verbaal, nog altijd zachtjes, want zo was haar stem. Ze keek even naar Darius. Maar ze concentreerde zich wel, maar jammer genoeg lukte hety weer niet en kreeg het kopje pootjes. 'Sorry dat ik zo slecht ben..' zei ze zacht