De bibliotheek

-Op de hoop van zegen dat dit het juiste forumonderdeel is-

De alom bekende bibliotheek kan natuurlijk niet ontbreken! De hoeveelheid kasten kan je verrassen, maar ook niet omdat daar nu eenmaal een bibliotheek voor bestaat. Hoe dan ook. Erg veel kasten, met boeken in. Als sommige boeken bijna uit elkaar vallen, ben ik daar niet voor verantwoordelijk. Je hebt dan natuurlijk ook nog de verboden zone. En hier, hier mag je enkel zijn als je een briefje van de leerkracht hebt. En we hebben een goed oog.

Regels; 's Nachts de bibliotheek niet betreden liefst, stilte, de verboden zone niet zonder uitdrukkelijke toestemming betreden.
Personen; Ik betwijfel of de hele school hierin past, maar geen limiet.

Hyper-intelligente leerlingen konden best irritant zijn. Vooral als ze aankwamen met begrippen waar Frankey nog nooit van had gehoord. En daarom zat hij met een woordenboek in zijn handen te zoeken totdat hij de H had gevonden. Hehe, als woordenboeken al moeilijk deden, wat werd dat dan met lesgeven? Hoe dan ook. Hij was zeer blij dat hij niet het afdelingshoofd van Ravenklauw was. Dan zou hij met een woordenboek in zijn handen gesignaleerd worden, elke dag. Hij vond dat hij een zeer goed excuus had om niet iemand te zijn die elk woord uit onze taal kende; Er bestonden woordenboeken.

Gabriëlla liep de bibliotheek in, het thuis van de meeste leerlingen van haar afdeling. Toch kwam ze er niet zo vaak. Gabriëlla was heel slim, maar veel minder ambitieus. Ze liep rechtstreeks naar de kast met woordenboeken toe, ze moest namelijk een woord opzoeken dat een leraar had gebruikt, ze was te koppig geweest om toe te geven dat ze het niet snapte. Tot haar verbazing zag ze Prof. Ioni een beetje verwilderd door een woordenboek bladeren. 'Lukt het?' vroeg ze behulpzaam.

Frankey keek op. Oh. Ook hallo. 'Gaat wel lukken,'Antwoordde hij, alvorens terug op zijn blad te kijken en zich af te vragen wat het nut was van onbegrijpelijke woorden. Alsof men woorden à la geostationair nodig had. Nee toch? Men kon dingen ook heel simpel zeggen. Zulke woorden waren enkel van nut voor dichters die per se een gedicht moesten hebben dat rijmde. Jammer genoeg was Frankey veel, maar vooral geen dichter.

Achter meerdere hogen torens van boeken zat Lilium, gebogen over een boek dat was geschreven in een stel aparte kronkelende tekens. Om de zoveel minuten streek ze haar lange groene haar uit haar gezicht en sloeg ze een bladzijde om. Naast haar, aan de linkerkant, lag nakijkwerk. Ze hield er van toetsen direct na de les na te kijken.. Het gaf rust en voldoening, tenminste als de toets goed was gemaakt. Sommige mensen hadden echt hun best gedaan en hadden alles wat ze konden bedenken in woorden gezet op het perkament. Andere bakte er niks van, en ze betwijfelde ten sterkste of ze hadden geleerd..

Gabriëlla bleef vertwijfeld staan. Ze had hetzelfde woordenboek nodig als waar Prof. Ioni in aan het bladeren was, maar ookal was hij een van de aardigste Professoren op Hogwarts, hij blééf een professor. En die gingen nou eenmaal voor volgens Gabriëlla. Om de lange tijd die Prof. Ioni nodig had te doden pakte ze maar een ander willekeurig boek uit een kast. Het ging over de talloze keren dat de avada kedavra-vloek was uitgesproken over dreuzels. Meteen gleed haar hand naar de ketting, die vloek was ook tegen haar zusje gebruikt.

Zuchtend liep Airyn de bibliotheek binnen. Dit is dus echt het plekje waar ze normaal nooit is, 't is maar dat het moet. ze zag dat een tafeltje vrij was en legde haar spullen erop. Ze zuchtte nogmaals toen ze zag hoeveel boeken ze hier wel niet hadden. "okee.. waar zal ik is beginnen met zoeken" zei op een iets te harde stem waardoor ze aangestaard werd.

met een diepe zucht liep Eleonora de bieb in. het is niet dat ik het hier niet leuk vind, peinsde ze, maar meer dat je zo weinig mag.
Ze liep meteen door naar het gedeelte over faunaten en pakte één van de nieuwere boeken. daarna ging ze op een rustige plek zitten en begon te lezen

Gabriëlla was gefascineerd door het boek, het was angstaanjagend, maar het boeide haar op de een of ander manier. Al lezend schoof ze op een stoel en pas toen ze zat merkte ze dat er een ander meisje aan het tafeltje zat. 'Hoi,' zei ze enigszins verward. Toen greep het boek haar aandacht weer en las ze verder.

Eleonora (ik neem an dat zij dat andere meisje was xD) keek even op naar het Ravenclaw-meisje. daarna haalde ze haar schouders op en bladerde verder, op zoek naar het juiste hoofdstuk

"Hoi" zei Airyn met een klein glimlachje en zag al snel dat het meisje aan het lezen was. "weer zo'n studdiebol" dacht ze. Ze tikte even op haar arm en keek of het meisje naast haar zou reageren, want Airyn had een vraag.

Volgens mij zit ik nu bij Eleonora en Airyn aan tafel maar dat maakt niet uit

Gabriëlla keek op toen ze aangetikt werd. 'Huh?' zei ze afgeleid. Toen ze merkte wat voor een rare indruk ze maakte op het meisje vermande ze zichzelf. 'Is er iets?' vroeg ze vriendelijk.

Eleonora had het goede hoofdstuk gevonden, maar begon niet te lezen. ze keek naar e pagina's, maar lette op de twee meisjes bij haar in de buurt. Eleonora was altijd waakzaam

Airyn was blij dat ze niet genegeerd werd en stelde haar vraag. "ik wou meedoen met het zwerkbalteam, maar ik weet niet echt hoe het moet en kan er ook geen boeken over vinden. weet jij misschien hoe of waar ik meer informatie erover kan vinden?" zei Airyn en ze dacht dat het meisje haar nu vast dom zou vinden.

er schoten Eleonora meteen veel antwoorden binnen op de vraag van het meisje, maar ze hield haar mond. niemand had het haar gevraagd, en dus zou ze niets zeggen.

Airyn hield niet van wachten, ze had de geduld er niet voor en besloot het ook aan het meisje dat aan de andere kant zat te vragen. "eehh..kun je me mischien helpen" zei ze met een zachte stem, want ze had geen zin om weer door iedereen aangestaard te worden.

Stemmen, nieuwe stemmen had ze gehoord. Met een behendige beweging haalde ze twee boeken uit de toren die voor haar neus stond, een klein kijkgat ontstond en twee gele ogen keken er nu door heen. Meisjes, gewoon meisjes die wat moesten opzoeken in de bibliotheek. Maar niet de leerlingen die ze moest hebben.. Ze keek iets beter en herkende ze al aardig, een van hen had een zeer hoge score gehaald op haar toets. Maar om dat nu al te vertellen.. Dat zou oneerlijk zijn tegenover de rest.
Ze haalde haar schouders op, duwde de boeken weer in de stapel en trok zich weer terug in het omhulde hoekje.

Airyn dacht dat ze wat hoorde en keek achterom. "huh.. ik dacht echt dat ik iets hoorde?" zei ze zacht en krabde even op haar achterhoofd. Het zal ook wel dacht ze in haarzelf. Ze draaide zich weer om en focuste zich op het meisje waar ze de vraag aan stelde.

Eleonora keek glimlachend op. 'Het zwerkbalteam?'
'in de kast in de linkerhoek kan je meer boeken erover vinden. maar als je echt iets wilt weten zou je het aan de leider van het team van..' Eleonora besturdeerde het meisje goed. 'Gryffindor moeten vragen.'

"Oh heel erg bedankt" zei Airyn met een grote glimlach en vloog razend snel naar de boekenkast. Na lang gezocht te hebben vond ze 'm eindelijk. Het was een vrij dik boek, maar dat maakt niet uit. Huppelend liep ze de bieb weer uit op zoek naar een rustig plekje om te lezen.

Gabriëlla had het gesprek tussen de twee meisjes aan dezelfde tafel maar half gehoord. Normaal was ze niet zo'n boekenwurm, maar dit boek greep haar gewoon. Zonder dat ze het merkte, had ze de hele tijd haar ketting vast gehad. De laatste tijd merkte ze dat ze dat wel vaker deed als het om het onderwerp Voldemort ging.

Eleonora keek het meisje tegenover haar aan. 'Wat lees je?' vroeg ze schijnbaar achteloos

'Wat? Oh, dit?' zei Gabriëlla. 'Het is eigenlijk niet zo interessant.' zei ze toen. Toen ze het zelf hoorde merkte ze pas hoe raar het klonk: al een half uur was ze er geconcentreerd en gefocust in aan het lezen maar ze vond het niet interessant. 'Het gaat over de avada kedavra vloek.' even was ze stil. 'Mijn zusje is eraan overleden.' voegde ze toen toch maar toe.

tranen sprongen in de ogen van Eleonora. heel zacht zegt ze iets.
'Mijn beste vriendin ook.' Fluisterde ze zachtjes. 'ze was mijn beste vriendin, we deden alles samen.' Eleonora verborg haar gezicht in haar handen, en hete tranen rolden over haar wangen.

Het deed Gabriëlla pijn om haar zo te zien terwijl ze precies wist wat ze voelde. Alhoewel zij zelf niet zo snel huilde deed het haar van binnen wel heel erg veel pijn. Ze sloeg een arm om Eleonora's schouder heen. 'Ik weet hoe je je voelt,' zei ze. 'Het is afschuwelijk, maar wij moeten verder. Dat zou je vriendin ook gewild hebben.'