Het verhaal is een beetje gebaseerd op de Twilight boeken en films, maar toch wel weer wat anders..
Het proloog: Ik keek in de ogen van mijn geliefde, zijn ogen waren donker rood en ik was aardig bang. Ik wist niet wat ik moet doen. Al mijn tijd had ik met hem gedeeld, hij was mijn geliefde en nu stonden we hier. Hij met rode ogen voor mijn neus die smeekten om bloed en ik doods bang. Meestal was ik niet bang maar op dit moment vond ik het toch aardig eng. Een zucht glijd over mijn lippen heen en ik zet langzaam een stap naar achter toe terwijl ik hem aan kijk. ''Doe dit nou niet dan Jaimy'' smeekte ik nog terwijl ik hem aan keek, en daarna langs hem waar ik iemand anders zie, ook al heb ik geen idee wie het is hoop ik dat die gene me komt helpen maar direct is die gene alweer weg. Zo dicht bij de dood heb ik nog nooit gestaan, zo dicht bij een vampier worden. Het is 1 van de 2, of ik word een vampier of ik ga vreselijk ten dood waar ik natuurlijk hartstikke tegen op zie. Een rilling liep over mijn rug heen en wanneer ik nog een stap wil zetten voel ik een warme adem in mijn nek. ''Dus je bent hier toch gekomen'' zei de stem dreigend. Ik draai me om en ik zie 2 grote ogen. De ogen van James. ''Ik wil dit niet'' zeg ik terwijl er een traan over mijn wang heen valt en ik de 2 jongens af en toe aan kijk. Langzaam laat ik mezelf naar onderen zakken en ik kijk met grote en smekende ogen naar mijn geliefde.
Character sheet Leeftijd: 16 Klas: 6de Partner: nobody
Onderwerp: Re: Mijn verhaal vr nov 18, 2011 3:21 am
ja, het doet idd wel heel erg denken aan twilight :-)
Bella. Leerling
Aantal berichten : 50 Registratiedatum : 18-11-11
Character sheet Leeftijd: 15 Klas: 3de Partner:
Onderwerp: Re: Mijn verhaal vr nov 18, 2011 4:52 am
Het begin, hoofdstuk 1:
Mijn handen reikten uit naar mijn vader die ik stevig omhelsde, een traan rolde over mijn wang heen en niet veel later liet hij me weer los. Ik was bang maar ik mocht niks laten merken, ik trok aan mijn koffer en ik keek een beetje rond. Zijn warme handen voelde ik tegen mijn wang aan gedrukt en zachtjes veegde hij mijn traan weg. Mijn mond hoeken trokken voorzichtig om hoog en daarna draaide ik me om. Langzaam stapte ik in de auto die voor het huis stond, een oud dingentje die veel lawaai maakte. Achter het stuur zat mijn oom die ik al mijn hele leven kende. Op zijn oude hoof had hij nog een paar haartjes die grijs waren, zoals meestal had hij een blous aan met een afschuwelijke broek waar ik nooit wat van heb gezegd, of misschien toen ik klein was maar daar weet ik niks meer van.
Mijn vader gooide de deur boos achter me dicht, op sommige momenten snapte ik hem echt niet. Het 1ne moment heeft hij het liefste dat ik blijf en is hij lief voor mij, maar wanneer ik besluit zoals nu toch te gaan naar mijn moeder word hij boos, soms snap ik die man gewoon niet. Die man die mij heeft groot gebracht. Mijn oom sloot mijn gordel. ''komt goed meisje, je vader koelt wel af'' sprak hij rustig tegen mij, mijn oom is ook al aardig schor dus het klinkt niet echt lekker in je oren. Nog snel open ik mijn raam en kijk ik naar buiten toe waar mijn vader nog zie staan, maar na 1 ogenblik op hem is hij alweer weg. Ik sla mijn ogen neer. Het was op dit moment 45 graden in de zon en het is stik heet, ik zal nu naar een regenachtig stadje gaan waar ik vreselijk tegen op zag maar ik deed het om mijn vader gelukkig te maken aan ge zien ik en zijn vriendin niet goed met elkaar over weg kunnen echt niet met elkaar overweg, elke dag is het tussen ons weer eens een gevecht, ik was het nooit met haar eens en dat is erg naar voor mijn vader dus ik heb besloten naar mijn moeder te gaan ook al zal ik daar dan dood-ongelukkig worden maar ik gunde me vader het na al die ellende die hij heeft mee gemaakt. ''raam dicht meisje'' verstoort mijn oom mij en ik kijk hem aan, ik knik lichtjes en nog al afwezig naar heb en ik sluit het raam en daarna kijk ik zwijgent voor mij uit.