De hal.

Als je Hogwarts binnenkomt kom je in een grote hal, links een deur naar de kerkers, rechts kan je richting de grote zaal en rechtdoor richting het trappenhuis. In de hal ligt een groot kleed, er staan verscheidene bankjes en er hangen mooie schilderijen. Toch is het niet de bedoelin dat je hier te druk gaat doen, want er zijn meer mensen dan alleen jij alleen.

Personen: Veel XD
Regels: De gebruikelijke schoolregels.

Met een vrolijk deuntje in haar hoofd liep Airyn door de hal. Ze dacht dat ze iets hoorde en keek snel achterom waardoor ze uitgleed. "ze dweilen ook altijd als ik loop" zei ze met een mompelend stem.

Anastacia kwam net uit de kerkers lopen en zag dat iemand uitgleed, snel liep ze naar die persoon toe. Een bekend persoon en knielde neer bij het meisje. "Gaat het met je?" vroeg Anastacia haar. Voor de zekerheid. Natuurlijk, ze kon niet iemand zo laten liggen.

Airyn was blij dat iemand haar kwam helpen. Toen ze opkeek zag ze dat het Anna was. Bedankt zei Airyn en hielt anna bij haar schouder vast om op te staan. "Je bent wel aardig voor iemand die uit slytherin komt" zei anna en twijfelde erna nog of ze dat wel had moeten zeggen, want ze zou het ook negatief kunnen opvatten.

Anastacia grinnikte even. "Juich niet te vroeg. Dat ik een paar daagjes een goede bui heb betekend zeker niet dat ik een lieve Slytherin ben." zei Anastacia glimlachend. Ze keek naar het meisje en moest even nadenken over wat de naam ook alweer was aangezien ze iets teveel mensen kende. Anastacia hielp Airyn op staan en ging even door haar haren heen.

"nou oke dan Anna" zei Airyn met glimlachje en stond overeind. Airyn klopte haar kleren even af, niet dat het vies was maar het was nou eenmaal een gewoonte geworden (ze valt wel vaker). Airyn keek nog even naar anna en zei "Ik zou als ik jou was die Darius goed aan het lijntje houden". met een sluwe glimlach draaide Airyn om en verwachtte dat Anna er vast op in zou gaan al was ze er niet echt zeker van.

Anastacia keek Airyn nu even anders aan. Haar wenkbrauwen opgetrokken en met een uitdagende blik in haar ogen. "Oh.. En hoezo dan?" vroeg Anastacia Airyn, ze pakte haar bij haar pols vast, gewoon vriendelijk, en trok haar mee naar een bankje om haar uit te gaan horen. Ze had dan wel niets met Darius maar ze vond dat hij wel een leuk koppie had.

Airyn voelde dat er aan haar pols getrokken werd en deed er niet moeilijk over en ging dus zitten. Ze keek Anna recht aan en wist even niet hoe ze moest beginnen. ze sloeg de ene been over de andere en zei "Darius is heel verlegen als jij er bent, het is overduidelijk dat hij iets voor je voelt, maar ..". Airyn twijfelde of ze haar zin zou afmaken en besloot het toch niet te doen, want stel dat ze anna ermee zou kwetsen daar had ze geen zin in. Ze besloot op te staan. met een neergeslagen hoofd keek ze naar de grond.

"Airyn, maak je zin af.. Alsjeblieft! Kom, blijf nou. ik wil met je praten.." zei Anastacia tegen Airyn met een sneu gezichtje, ze pruilde een beetje en keek naar het meisje. Natuurlijk had Anastacia het gemerkt, en misschien heel gemeen van haar dat ze een beetje met hem geflirt had maar toch, ze wilde weten wat Airyn wilde.

Airyn haal de diep adem en zei snel "Anna ik wil gewoon niet dat jij Darius zijn hart breekt". Airyn dacht dat Anna een oppervlakkige type was en gewoon met hem flirtte voor fun en dat is iets wat Airyn dus totaal niet wilde. ''Darius is geen type jongen dat jij gewent bent'' voegde ze eraan toe. Het was heel verkeerd eigenlijk, want nu had Airyn Anna om haar ''kaft'' beoordeeld zonder Anna goed te kennen, misschien was Anna helemaal niet zo. Toen Airyn realiseerde dat ze het niet had moeten zeggen zei ze sorry tegen Anna en omhelsde ze haar.

Anna keek naar Airyn. 'Dat deed ik in het begin wel.. Een beetje plagen, flirten.. Maar ik twijfel weetje, er zijn twee jongens en het zou onmogelijk zijn voor mij om te kiezen maar ik zit er te diep in om niet te kiezen. Ik breek sowieso iemands hart..' zei Anna tegen Airyn. Of het gespeeld was of niet was zelfs voor Anna niet duidelijk. Anastacia keek even naar Airyn en beet op haar onderlip.

Airyn keek Anna half geshockt aan. "twee.." zei ze half stotterend. "Weet je wel niet hoe erg dat is voor ze, ik bedoel als ze er achter komen dan.." Airyn's mond was opengevallen. Met grote ogen keek ze Anna aan. "Ik wil je wel helpen als je er echt mee zit" zei Airyn nog om Anna een beetje te troosten. Stel dat beide jongens erachter kwamen dan zou het heel slecht met Anna kunnen aflopen, de jongens zouden haar kunnen haten en alle geruchten die er dan veroorzaakt zouden kunnen worden... Airyn moest wel Anna helpen.

Anastacia beet op haar onderlip en keek naar haar knieën. "Het is gewoon zo.. Ik weet niet.. Loren heeft dingen die Darius niet heeft en andersom. En het kwam gewoon haast tegelijkertijd en het was zo onwerkelijk voor me. Het is gewoon zo vreemd.." zei Anna tegen haar. Ze keek naar Airyn en grinnikte een beetje. "Ik voel me nu zo slecht weetje.. Nog een reden waarom ik echt bij Slytherin hoor.."

Airyn begreep Anna op een een of ander manier, niet dat ze het zelf meegemaakt had maar Airyn kon zich gewoon goed inleven in iemand anders. Airyn keek nog naar Anna en gaf haar een knuffel. Ze wist gewoon niets meer te zeggen, soms is niets doen de beste optie. Ze klopte zachtjes op Anna's rug.

Anastacia glimlachte en knuffelde Airyn zacht terug. "Dankjewel." zei ze met een glimlach. Kennelijk had ze dat echt even nodig gehad. Ze keek nu naar haar knieën en wist dat ze uiteindelijk wel iemand zou moeten kiezen, een van de twee jongens en van een zou ze dan sowieso het hart breken.

Airyn liet Anna weer los. ''Je weet me te vinden als je hulp nodig hebt'' zei ze met een brede glimlach. Airyn wilde even een luchtje scheppen en besloot dus naar het zwerkbalveld te lopen.
Ze gaf Anna nog een schouderklopje en liep de hal uit. ''Nog bedankt he dat je me hielp met het opstaan'' zei ze lachend net voordat ze de hoek om ging.

Anastacia knikte. "Inderdaad. En geen dank." zei ze tegen Airyn. Ze glimlachte en keek die even na en bleef zelf nog even zitten Ze keek voor zich uit en sloot uiteindelijk haar ogen even, zodat ze rustig kon gaan nadenken over wat ze nou moest doen.

Een paar tranen liepen over Lorens wangen terwijl hij zonder te bewegen toekeek. Hij had heel het gesprek tussen Anna en Airyn gevolgd. Toen Airyn weg liep glipte hij even de grote zaal in zodat ze hem niet zou zien. De gekwetste uitdrukking op zijn gezicht veranderde naar een woeste. Daarna werden zijn ogen hard en zag je geen enkele emotie meer op zijn gezicht. Als verdooft liep de jongen op Anna af, deed geen moeite om zijn tranen weg te vegen. "Je hebt het mis weet je? Mensen die bij Slytherin horen zijn soms gemeen, maar nooit zouden ze op zo'n manier iemands hard breken." Zonder haar reactie af te wachten draaide hij zich om en beende naar buiten terwijl verse tranen over zijn wangen stroomden. Hoe kon ze? Voor het eerst in zijn leven voelde hij zich vernederd. Hij zou haar terugpakken, hoe dan ook.

Anastacia had naar de grond gekeken en had verbaasd opgekeken toen ze ineens de stem van Loren hoorde. Ze wilde vrolijk reageren maar de beginnende glimlach kwam niet eens zo ver dan dat. Ze zag zijn tranen, ze hoorden zijn woorden. Loren had gelijk maar Anna had niet geweten waarom ze het gedaan had. "Loren.." fluisterde ze zachtjes, ze voelde tranen in haar ogen op komen. Anna stond op, twijfelend over wat ze moest doen. Uiteindelijk wilde ze hem toch achterna, ze wilde met hem praten. Anna kon het niet aan om hem te zien huilen en met vlugge passen begon ze hem achterna te lopen. Naar buiten. Ze keek rond, zoekend naar hem.

New
~

Jaimy liep de hal in en keek een beetje rond, zijn oog viel op het kleed waar hij even naar keek en daarna rolde er een zucht over zijn lippen heen. Niet veel later keek hij weer rond en haalde hij zijn hand door zijn haar heen, dat is zeg maar een soort tik van hem. Wanneer het volgens hem niet lekker op zijn hooft zit (zijn haar bedoel ik daar mee dan) dan haalt hij zijn hand door zijn haren heen, meestal vinden mensen dat maar irritant maar je kunt het hem helaas niet of juist heel erg moeilijk af leren. Langzaam liep hij een beetje heen en weer en besloot maar op een bankje te gaan zitten, hij plofte neer en keek een beetje rond. ''wat een stille'' mompelde hij in zich zelf terwijl hij wat rond keek, hij liet zijn handen rusten op zijn benen en zijn rug zat tegen de rug leuning aan terwijl hij nog steeds saai rond keek..

Eleonora liep doelloos door de hal heen, terwijl ze verveeld rondkeek. haar blik viel op een jongen die ze nog nooit eerder had gezien, terwijl hij volgens zijn embleem in Ravenclaw zat. ze liep naar hem toe. 'Hoi, wie ben jij?' vroeg ze vriendelijk, en ze voelde een klein blosje omhoogkruipen. een domme vraag, een dom kind. dat zou hij nu wel denken. toch glimlachte ze vriendelijk en keek ze hem aan

Niet echt New nodig, zou ik denken xD

~

Niãra zat in de hal. nadat Anna haar had vertelt over de nieuwe Slytherin had ze geduldig gewacht. Niãra was namelijk toe aan een leuke jongen. ze zat onopvallend op een bankje in de hal, met een boek. maar haar ogen flitsten langs alle leerlingen

Ivar keek rond. Hij opende de deur en trok zijn koffer vooruit. Hij beet op zijn onderlip. Hij had geen idee waar hij heen moest. Ivar zuchtte en keek rond. Waar moest hij nou weer heen. Kort ging hij met een hand door zijn haren heen.

Niãra ZAG hem. ze zag een jongen lopen, die wel verrekte nieuw leek, met zijn koffer. ze stond glimlachend op en liep naar hem toe. 'Hallo, ben jij de nieuwe Slytherin?'

Ivar grijnste. "Ja, ben jij mijn welkomstcomité?" vroeg hij haar grijnzend, waar het aan te zien was dat hij het niet beledigend bedoelde. Hij keek naar het meisje. Ivar glimlachte en zette zijn koffer even neer en keek naar haar.