De toiletten van Moaning Myrtle

De toiletten van Moaning Myrle, oftewel Jammerende Jenny, op de tweede verdieping zijn behoorlijk verlaten. Logisch, het is niet erg prettig als er een geest rondspookt op je toilet. Toch zijn er af en toe leerlingen die zich wagen er naartoe te gaan. Jenny is altijd blij met de aandacht, maar zeg één verkeerd woordje en ze barst in huilen uit.

Jacelyne liep zo stilletjes mogelijk de toiletten binnen. Ze wilde Jenny niet storen, want ze wist hoe lichtgeraakt die was, en haar kennende zou ze zekerweten het verkeerde zeggen. Ze liep direct op de spiegels af en keek haar spiegelbeeld aan terwijl ze de kraan opendraaide. Ze was doodmoe, dus had ze een manier nodig om wakker te blijven en haar eerste poging was water in haar gezicht splashen.

Gabriëlla liep, zoals ze wel vaker deed, alleen te dwalen door de school. Ze had een tussenuur en ondanks dat ze veel huiswerk had, had ze totaal geen zin om eraan te beginnen. Plotseling besefte ze dat ze in de buurt was van de toiletten van moaning Myrtle. Ze was een paar jaar geleden wel eens op bezoek geweest bij Myrle, maar door al het gedoe was ze er al lang niet meer geweest. Toen ze naar binnen liep zag ze iemand die ze wel herkende van Ravenclaw. 'Hoi,' zei ze zachtjes, maar toch opgewekt. 'Wat doe jij hier?'

Jacelyne draaide zich lichtjes geschrokken om toen ze iemand hoorde, bang dat Jenny haar misschien had gehoord en ze had echt geen zin in haar gezeur nu. Ze blies opgelucht haar adem uit, wanneer had ze die eigenlijk vastgehouden, toen ze zag dat het een meisje uit Ravenclaw was. 'Hoi,' zei ze zachtjes terug. 'Ik zoek een manier om mijn ogen open te kunnen houden. Ik moet echt weer wennen aan de lessen, zó saai.'

rennend liep Airyn de toilette in. Ze had de geruchten gehoord dat het er spookte maar ze hield het niet meer. "hallo" zei ze vluchtig tegen de anderen die er ook waren en ging meteen in een wc hokje. Toen ze eenmaal zat ademde ze diep uit. "he he" dacht ze in zichzelf.

Gabriëlla glimlachte. 'Daar had ik ook al last van.' Even dacht ze na. 'Ik heb gehoord dat Madame Pomfrey daar een soort drankje voor had, misschien kan je dat proberen.' Ze werd opgeschrikt door een meisje dat de toiletten binnen kwam rennen. 'Hoi,' zei ze terug.

Toen Airyn uiteindelijk klaar was liep ze het wc hokje weer uit. Ze glimlachte naar de meisjes en waste haar handen. "Ik denk dat ik te veel gedronken heb" zei ze met een rood hoofd en lachte om haarzelf.

Het meisje kwam het hokje weer uit en nu herkende Gabriëlla haar als iemand van Gryffindor. Ze was nieuwsgierig naar wat ze hier deed. Ze glimlachte. 'Daar heb ik ook wel eens last van.' zei ze. Het was waar, maar ze wist nu al dat de anderen haar niet zouden geloven. Ze kwam altijd over als een braverik.

Vluchtig zei Airyn dat ze waarschijnlijk te laat zou komen en zei snel gedag en liep weer verder. Wat een leuke meid dacht ze in haarzelf. Met een vrolijke glimlach liep ze door de gangen op zoek naar waar ze dit keer les zou hebben.

'Echt? Oh okay. Dan ga ik dat ook maar proberen,' zei Jacelyne. Ze ging zo wel even langs Madama Pomfrey. 'Hey,' glimlachte ze naar het meisje dat binnen kwam, al had ze wel gehoopt dat ze wat zachter had gedaan, maar Myrtle scheen haar, gelukkig, niet gemerkt te hebben aangezien ze nog niet tevoorschijn kwam. Ze keek het meisje verbaasd na toen ze alweer weg ging en zei nog vlug gedag.

Gabriëlla keek het meisje na. Ze was nog steeds een beetje verbaasd. Toen keek ze het andere Ravenclaw meisje weer aan. 'Ik denk dat ik er ook maar eentje ga halen, ik voel me zó raar.' Toen besefte ze zich dat Myrtle zich al die tijd niet had laten zien, terwijl ze normaal meteen op leerlingen af kwam. 'Waar zou Myrtle zijn?' vroeg ze aan het meisje. Ze wist dat vrijwel alleen zij af en toe geinteresseerd was in het arme meisje, iedereen haatte haar.

'Misschien in het riool?' Jacelyne haalde haar schouders op. 'Ik heb geen idee, maar ik vind het niet erg dat ze er even niet is. Niet dat ik een hekel aan haar heb, maar soms is ze vreselijk irritant.'

Gabríëlla knikte. 'Dat klopt, maar ik ben dan zo'n softie dat ik het zielig voor haar vind dat ze helemaal alleen hier is en dat iedereen haar haat.' Ze glimlachte even. 'Ach ja, ze heeft er zelf voor gekozen om een geest te worden.'