De werkkamer van Professor Amani.

De werkkamer van Scarlett Amani bevindt zich in de kerkers. Hij is ruim, er staat een bureau en verschillende kasten, in sommigen staan boeken, rollen perkament, in anderen staan glazen potten met vreemde dingen. Toch straalt de kamer een serene rust uit die erg vreemd lijkt. Prof. Amani is eigenlijk altijd daar wel te vinden als ze geen les geeft aangezien ze het prettigste werkt in haar eigen omgeving. Natuurlijk is er ook een open haard en hangen er verscheindene schilderijen. Afijn, het is een prettige kamer.

Personen: Max. 10
Regels: Die van prof. Amani.

Met langzame en koele passen liep Crystal door de kerkers van Zweinstein, ze moest even met Prof Amani spreken. Ze kwam al snel aan bij haar werk kamer en klopte beleefd aan. Ze wachtte rustig af totdat ze binnen mocht komen. Crystal praatte niet veel met de leraren tenzij het moest en nu moest het even. Want het ging over een paar leerlingen uit haar klas die niet deden wat ze zij, ze had hun al strafwerk gegeven en punten afgehaald, maar toch bleven de leerlingen door gaan en nu wil ze wat advies hebben van Prof. Amani.

Scarlett zat achter haar zwarte bureau. Ze zat een paar dingen te maken en zelfs al wat na te kijken want ondanks dat het pas begonnen was had ze in de eerste paar lessen al huiswerk opgegeven. Opstellen over wat ze de afgelopen jaren geleerd had. Iets dat niet iedereen haar in dank afgenomen had maar dat kon prof. Amani niet schelen. Afijn, nu controleerde ze de dingen. Vanuit het niets hoorde ze ineens geklop op de deur. "Binnen" Klonk de zoete stem van de nog jonge vrouw.

Crystal liep naar binnen. "Goedendag Scarlett" sprak ze koel tegen haar. Crystal was wie ze was, ze was een vrouw die nooit haar positieve emoties liet zien. Ze was altijd de hardste en de strengste leraar die er was, zelfs bij haar eigen afdeling. "Scarlett ik moet even met je praten" begon ze. Ze liep naar haar toe en ging gewoon zitten op de stoel tegen over haar.

"Crystal." Klonk het koeltjes terug. Ze had even opgekeken maar las nu verder. "Wat is het probleem?" vroeg Scarlett aan de vrouw. Zelf was ze een rustige lerares, natuurlijk streng, maar heel erg rechtvaardig hoewel ze soms wat anders kon zijn. Maar nu kwam Crystal met een probleem en ze wilde haar heus wel helpen.

Crystal kwam haast nooit bij anderen voor hulp, meestal wil ze het zelf oplossen alleen lukte het dit keer haar niet. "Het gaat over een paar leerlingen uit mijn klas, ze maakte sommige grappen die niet door de bocht kunnen, ik heb ze al straf gegeven en punten omlaag gedaan, maar ze blijven door gaan en nu vraag ik aan jouw. Wat moet ik nu doen?" Ze keek Scarlett aan op een nog steeds koele manier.

Scarlett keek op. "Ik denk dat ik wel wat beters weet. Als ze nog eens lastig zijn, stuur ze maar naar mij, of ik les heb of niet, ik heb daar wel even tijd voor.." zei Scarlett grijnzend. "Ik denk dat ze dol zullen zijn op mijn straffen. Wie zijn het, als ik vragen mag?" zei Scarlett. Die de meeste leerlingen nooit meer weer zag als ze eenmaal straf bij haar gehad hadden.

"Het zijn Arjan Damtram, Lotte Prins, Dora Landweg en James Dawson" sprak Crystal, ze was blij dat Scarlett haar te hulp schoot, maar die blijheid zou ze echt niet tonen. Niemand liet ze haar positieve emoties tonen, want dat breekt je later toch. Dus dat heeft geen enkele zin. "Bedankt Scarlett" sprak ze tegen haar.

Scarlett noteerde de namen en keek naar Crystal. "Geen probleem Crystal." zei ze rustig en ze keek naar de vrouw tegenover haar. Ze glimlachte even vriendelijk. "Het zijn bekende namen, ik denk dat na een lesje straf ze wel naar je zullen luisteren." zei Scarlett met een glimlach.

New~
___________________________

Het geluid van voetstappen galmde door de kerkers heen terwijl Loren zich een weg baande naar het kantoor van professor Amani. In de tijd dat hij nog kwaad was op Anna had hij de helft van het boothuis verwoest. Hij was er zeker van geweest dat niemand het gezien had, maar op de een of andere manier was Amani erachter gekomen. Met een bedrukt gezicht stond hij voor de deur. Andere leerlingen die straf hadden van Amani zeiden dat het echt geen pretje was en die leerlingen waren dan ook een paar weken stil. Na een grote andemteug te hebben genomen klopte Loren op de deur en wachte op een antwoord.

Scarlett zat in haar werkkamer. Ze had iemand gevraagd om Loren Springs te halen. Ze hoorde dan ook nu een klopje op de deur. Ze stond op, de hakken tikten duidelijk op de vloer. Haar truitje was vandaag geen col, daar had ze geen zin in gehad en ze had haar rokje weer aan. Ze opende de deur. "Ah. Jongeheer Springs.." zei Proffesor Amani tegen hem. "Kom binnen." zei ze tegen hem.